Genieten in een bloeiende tuin
De lente staat weer voor de deur. Voor wie de beschikking heeft over een tuin, beginnen nu de jaargetijden waarin men hier de vruchten van plukt. Aan een cappuccino nippen in het ochtendzonnetje op een campingstoel, een literair boekje lezen op een zomeravond met een roseetje of voor mijn part gewoon ordinair in een witte tuinstoel blikken bier drinken. Iedereen met een tuin geniet ervan op zijn eigen manier. Voor mij is de tuin zowel een bron van ontspanning als van inspanning. Ik vind niets ontspannender dan in een frêle oranje avondzonnetje de dag door te spreken met mijn partner in de tuin. Tegelijk geniet ik van het schoffelen, het onkruid wieden en het verzorgen van de fauna. Hoewel ik me dan vaak in het zweet werk, is dit op zijn eigen manier ook weer ontspannend. De zorgen van alledag verdwijnen, de geest wordt schoongeveegd en na een paar uurtjes in de tuin voel ik me helemaal Zen. In deze blog geef ik een paar tips voor de tuinbezitters om optimaal te genieten van hun aardse paradijs.
Planten die kunnen zorgen voor privacy
Ik ontvang heel graag gasten in mijn tuin voor een borrel of een goed gesprek, maar als ik er alleen ben wil ik ook echt alleen zijn. Geen glurende buren of nieuwsgierige voorbijgangers. Daarom heb ik een flinke schutting neergezet en laat ik er een Trachelospermum jasminoides tegenaan groeien. Deze zorgt met zijn witte bloemetjes voor een romantische sfeer in mijn tuin. Bovendien is hij dermate dichtbegroeid dat men niet meer zomaar mijn tuin in kan gluren. Daarnaast bloeit er her en der een clematis appel bloesem. Deze is snel groeiend en heeft lichtroze bloemetjes. Zodoende ben ik omringd door groen. Dat vind ik persoonlijk veel prettiger dan dat er kale hekken om me heen staan.
De tuin van Epicurus
Meer dan 2000 jaar geleden zei Epicurus al dat hij het meest gelukkige leven leidde in zijn tuin met goede vrienden, waarmee hij gesprekken over het leven voerde. Hier kan ik mij helemaal in vinden. Epicurus wordt nogal eens de filosoof van het genot genoemd, maar eigenlijk is hij meer een filosoof van de matiging. Genot is voor Epicurus de afwezigheid van pijn. Wie geen pijn, geen dorst en geen honger heeft en ondertussen diepe verbindingen aangaat met andere mensen, is volgens Epicurus het meest gelukkig. Deze staat van zijn bereikte hij in het comfort van zijn tuin omringd door de mensen die hem het meest dierbaar waren. Nu ik naar buiten kijk en de clematis zie bloeien en mijn vriendin haar broekspijpen oprolt om te genieten van het winterzonnetje, denk ik dat Epicurus gelijk heeft.